آب مورد استفاده در سیستم های گرمایش گلخانه بسته به تغییرات دما دارای خاصیت انبساط و انقباض است. این فرآیند فیزیکی طبیعی عامل مهمی است که باید برای عملکرد کارآمد و ایمن سیستم در نظر گرفت. به همین دلیل در طراحی مخازن بافر، قسمت خاصی در بالا برای انبساط آب گذاشته می شود. وجود این ناحیه در صورت انبساط آب در اثر تغییرات دما حجم اضافی را فراهم می کند و عملکرد ایمن سیستم را تضمین می کند.

گاز نیتروژن تولید شده در مولد نیتروژن با کمک یک کمپرسور به این ناحیه انبساط باقی مانده در بالای مخزن بافر منتقل می شود. انتقال گاز نیتروژن به مخزن بافر وظیفه بسیار مهمی را انجام می دهد. از آنجایی که نیتروژن یک گاز غیر واکنشی است، از واکنش آب در تماس با هوای مخزن با اکسیژن و خوردگی جلوگیری می کند. به این ترتیب عمر مخزن بافر افزایش یافته و سیستم با ایمنی بیشتری کار می کند.

فشار دادن گاز نیتروژن به مخازن بافر همچنین تماس آب با اکسیژن را کاهش می دهد و از تکثیر میکروارگانیسم ها در آب و تسریع خوردگی جلوگیری می کند. این ویژگی طول عمر بیشتر سیستم های گرمایش گلخانه را تضمین می کند و هزینه های نگهداری را کاهش می دهد. علاوه بر این، نگهداری و کنترل منظم مخازن بافر، عملکرد کارآمد و بدون مشکل سیستم را تضمین می کند.

استفاده از مخازن بافر در سیستم های گرمایش گلخانه نه تنها نیازهای انبساط و انقباض آب را تامین می کند، بلکه سلامت و کارایی کلی سیستم را افزایش می دهد. پمپاژ گاز نیتروژن به مخازن بافر بخش مهمی از سیستم های گرمایش گلخانه مدرن است و نقش مهمی در عملکرد موثر این سیستم ها ایفا می کند. استفاده و نگهداری منظم از بافر تانک تضمین می کند که سیستم گرمایش گلخانه کارآمدتر و طولانی تر باشد.